رهبر معظم انقلاب در طول سال و به بهانههای مختلف با اهالی علم دیدار میكنند. نگاه كلی شما به این دیدارها چیست؟
به طور كلی دیدار با ایشان از آن جهت كه سبب انتقال دغدغهها و نظرات میشود، برای اساتید و دانشجویان بسیار خوشایند است. من همهساله شاهد هستم كه ایشان در دیدارهاشان با هیأتهای علمی دانشگاهها و نیز دانشجویان، ابتدا از مدعوین میخواهند كه گزارشی از كارها و مشكلاتشان ارائه دهند. سپس خودشان نیز در پاسخ به آنها مطالبی را میگویند و متعاقباً دستورهایی نیز میدهند.
البته دیدارهای ایشان مثلاً با دانشجویان، آثار و نتایج مثبت روانی هم دارد كه به آثار سخنانشان اضافه میشود. این آثار مثبت روانی از این جهت است كه معمولاً دانشجویان مسائلی را مطرح میكنند كه به حوزهی اجرا و مشكلات موجود برمیگردد. رهبر معظم نیز در سخنانشان با طرح این مشكلات به دانشجویان اطمینان میدهند كه به عنوان بالاترین مقام نظام به این مسائل توجه و اشراف دارند. این حالت علاوه بر اینكه برای دانشجویان تسكیندهنده است، باعث توجه بیشتر مسئولان به مسائل مطرحشده نیز میشود.
شبكه بهداشت و درمان روستایی به اندازهای مؤثر بود كه ظرف چند سال شاخصهای سلامت ما رو به بهبود رفت. الان كه سه دهه از انقلاب میگذرد، آمریكا كارشناسان خود را به ایران فرستاده تا مطالعه كند و این شبكه را در یكی از ایالتهای خود پیاده كند.
جلساتی كه ایشان با گروههای مختلف برگزار میكنند، نشاندهندهی اولویت و اهمیت مسائل مربوط به آنها نیز هست. دیدارهای رهبر معظم انقلاب با جامعهی علمی كشور در واقع یك محفل انس است. وقتی رهبری با دانشجویان دیدار میكنند یا وقتی به دانشگاهها میروند و با اساتید و دانشجویان آن دانشگاهها دیدار میكنند، نشانهی اهمیتی است كه ایشان برای علم و عالم و دانشجو و دانشگاه قائل هستند.
آیا خاطرهای از این دیدارها دارید؟
خاطرم هست كه بنده به همراه تعدادی از اعضای هیئت علمی دانشگاهها در زمان ریاستجمهوری ایشان در سال 64 به دیدارشان رفتیم. موضوع دیدار مربوط بود به تشكیل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی. این اقدامی بود كه در نتیجهی آن، دانشگاههای علوم پزشكی از وزارت علوم جدا شد و به وزارت بهداری ملحق گردید. از فواید مهم این ادغام این بود كه كیفیت آموزش ما بالا رفت. همچنین آموزش پزشكی به نیازهای جامعه آشنایی بیشتری پیدا كرد و ما توانستیم پزشكان زیادی را در زمینههای مختلف تربیت كنیم.
در آن جلسه و پس از صحبتهای موافقان و مخالفان ادغام، ایشان جمعبندی بسیار خوبی كردند و فرمودند كه این ادغام برای كشور بركات زیادی داشته و ما آن را بعینه در كشور میبینیم. همچنین تأكید كردند كه ایران این موضوع را در مقطعی مطرح كرده كه دنیای علم در حال حركت به سمت همین هدف بوده است، بنابراین ما نباید این ساختار را بر هم بزنیم.
یكی دیگر از مسائلی كه نشان از عمق كارشناسی مطالب مطروحهی رهبر معظم دارد، نگرش ایشان دربارهی نقشهی جامع علمی كشور است كه در صورت تحقق، بسیار راهگشا خواهد بود. این امر باعث میشود كه حلقهی اساتید و دانشجویان تحت تأثیر آن قرار گیرند. اگر اساتید كشور هم مانند ایشان مطالعهی خود را تا این حجم بالا ببرند، جامعهی علمی كشور وضع مطلوبتری مییابد. رهبر انقلاب با این حجم مطالعهای كه دارند، احاطهی بیشتری بر مسائل پیدا میكنند.
یكی از مواردی كه رهبر انقلاب همیشه به آن اشاره دارند، موضوع علم نافع است. در زمینهی تخصصی شما چقدر توانستهایم علم را در خدمت مردم درآوریم؟
یكی از پیشرفتهای ما در عرصهی پزشكی، شبكهی بهداشت و درمانی است كه در زمان حیات حضرت امام رحمهالله اجرا شد. بیشتر توجه امام رحمهالله همیشه معطوف به محرومان و پابرهنگان بود. من كه آن زمان معاون وزیر بودم، دائم با خودم فكر میكردم كه برای این افراد چه كار باید كرد؟ تا اینكه به این نتیجه رسیدم كه ما باید یك شبكهی بهداشت و درمان در روستاها و مناطق محروم راهاندازی كنیم تا از طریق آن خدماتی را كه به شهرنشینها ارائه میدهیم، به روستاییان هم ارائه دهیم.
این شبكه به اندازهای مؤثر بود كه ظرف چند سال شاخصهای سلامت ما رو به بهبود رفت و ما در این زمینه در منطقه و دنیا قدرت خارقالعادهای پیدا كردیم كه در سازمانهای جهانی و محافل مختلف مورد توجه واقع شد. الان كه سه دهه از انقلاب میگذرد، آمریكا كارشناسان خود را به ایران فرستاده تا مطالعه كند و این شبكه را در یكی از ایالتهای خود پیاده كند. این بزرگترین پیشرفت ما در زمینهی سلامت بوده است.
پیشرفت دیگر ما همین تشكیل وزارت بهداشت و ادغام دانشگاههای علوم پزشكی در وزارت بهداری بوده كه باعث شده ما دانشگاههای علوم پزشكی را در مراكز استانها راهاندازی كنیم.
با توجه به این پیشرفتها، در ادامه چه راهی را در پیش داریم؟
حضرت آقا فرمودهاند: انسان سالم محور توسعه است. مهمترین رسالت ما هم تحقق این هدف است. برای این كار ما باید به جای معطوف كردن توجهمان به درمان، متوجه پیشگیری شویم و در همین راستا بیمههای درمانی را به بیمههای سلامت تبدیل كنیم. كارهایی همچون ایجاد شبكهی سلامت در جهت عدالت است و همهی اقشار جامعه از آن بهره میبرند. باید به دنبال كارهایی باشیم كه آثار آن در سراسر جامعه مشهود و ملموس باشد.
نظرات شما عزیزان: